Λες να μπορουν δυο ξένοι να ενώσουν τους κόσμους τους και να γίνουν ενα;
Να ανάψει ένα φιτίλι και να γίνει πυρκαγιά; Ίσως όλα αυτά τα άγνωστα που δεν ξέρουμε ο ένας για τον άλλον να είναι αυτά που θα μας ενθουσιάσουν Όσο περναει ο καιρός θέλω όλο και πιο πολύ να σε γνωρίσω, να βυθιστώ στον κόσμο σου και να χαθώ εκεί.
Μήπως βιαστούμε να τα μπλέξουμε και πλέξουμε στιγμές.
Να δημιουργήσουμε κάτι που είναι μοναδικά δικό μας .
Ελα για λίγο να σε γνωρίσω καλυτερα, ή μάλλον κάτσε για πάντα για να έχω χρόνο να το κάνω. Θέλω να ανακαλυψω άπιαστα όνειρα και να εξερευνήσω τις πτυχές σου .
Μαλλον θα μ’αρέσει εκεί, θα βρω νέα μονοπάτια.
Βάλε κρασί και μίλησε μου για τι βάζει φωτιά στα θέλω σου και για χρόνια παλιά. Να κάτσουμε με κεριά κάτω απ’το φως του φεγγαριού και να μοιραστουμε μυστικά και απωθημένα, να ονειρευτούμε νέες ζωές.
Έχω μείνει όμως καιρό μόνη μου και το συνήθισα, πως να ανοίξω την πόρτα για να μπεις τώρα? Και αν με πληγώσεις? Θα αξίζει άραγε να παραδωθώ σε κάτι απρόσμενο?
Ποιός ξέρει, κάθε άγνωστο είναι συναρπαστικό.
Θα δείξει με τον καιρό, αν θα βγει κάπου ή απλά οι κόσμοι μας θα συγκρουστούν για λίγο…
Categories:
Tags:
No responses yet