Καλοκαιρινοί έρωτες

Υπάρχει ένα μυστήριο στους καλοκαιρινούς έρωτες, σε μεθάν όπως το κρασί και κρατάνε ως την αυγή. Είσαι ο εαυτός σου , χωρίς το βάρος του παρελθόντος, μπορείς να γίνεις μια βερσιόν σου που δεν ήξερες ότι υπάρχει. Γελάς, φιλάς, μοιράζεσαι και ζεις.
Ξέρεις πως ίσως δεν θα κρατήσει για πολύ όλο αυτό και μάλλον αυτό είναι που σε γοητεύει και ανάβει την σπίθα μεταξύ σας, ότι υπάρχει ημερομηνία λήξης. Αλλά πέφτεις με τα μούτρα και επιλέγεις να το ζήσεις. Γιατί γίνεται σαν το οξυγόνο σου, απόλυτα αναγκαίος έρωτας.

Σε εκείνα τα καλοκαιρινά απογεύματα παρέα με ένα ποτήρι λευκό κρασί που τα έσβηνε η ανατολή.
Σε παρασέρνει και χαζεύοντας το φεγγάρι , ζείτε την στιγμή. Σας βρίσκει αγκαλιά το ξημέρωμα και κοιτάτε την ανατολή. Πόσο όμορφα χρώματα που χάνονται μέσα σε μια στιγμή. Πόσο δυνατά νιώθεις λες και είναι η πρώτη φορά που ερωτεύεσαι. Σε διακατέχει πλήρως και αρχίζεις να μετράς αντίστροφα.
Αχ αυτά τα καλοκαίρια, γεμάτα πάθος και φωτιά. Πόσο να κρατήσει άραγε σκέφτεσαι και πίνεις μια ακόμα γουλιά απ’το ποτήρι σου και εύχεσαι μακάρι να είμαι πάντα έτσι, απόλυτα παραδομένος στην στιγμή.

Όμως ξέρεις πως όταν περάσει το καλοκαίρι, θα μπεις ξανά στους ρυθμούς σου και η καθημερινότητα σου δεν θα σου επιτρέπει να έχεις έξτρα χώρο για κάποιον. Δεν θες να λήξει και φέρεσαι σαν να μπορεί να κρατήσει για πάντα. Ένας ψύθυρος που προσπαθείς να απωθήσεις σου θυμίζει πως τίποτα δεν κρατά για πάντα. Σε λίγο θα κρυώσουν οι μέρες, θα έχει συννεφιά και βροχή στην καρδιά σου.
Άραγε ήταν όντως αληθινό αυτό που έζησες, ή απλά πλανεύτηκες σε κάτι παροδικό ;
Πως αλλάζουν οι άνθρωποι σαν τις εποχές, λες και ο καιρός παίζει παιχνίδια στο μυαλό σου και σε σημαδεύει αλλιώς.

Μάλλον ήταν γραφτό να γνωριστείτε, να ερωτευτείτε, να σταθμεύσετε και τώρα να πάρετε ξεχωριστούς δρόμους. Τα σημάδια στο σώμα σου θα είναι εκεί, αφού το άγγιξαν τα χέρια που επέλεξες να κρατήσεις. Ο χρόνος δεν σου φέρεται καλά κάποιες φορές και σε κάνει να ξεχνάς και να αναπολείς στιγμές και να γεμίζεις αναμνήσεις που θα ευχόσουν να ήταν το παρόν σου.
Δεν ξέρω γιατί οι καλοκαιρίνοι έρωτες είναι οι πιο δυνατοί, η θάλασσα απέραντη σε προσκαλεί να ζήσεις με πάθος και να αφεθείς στο ατελείωτο μπλε της λες και θα επιπλέεις για πάντα μέσα της.
Αλάτι στα μαλλιά, άμμος στον αέρα και χρώματα στην καρδιά.

Θα το ‘χες ανάγκη να αισθανθείς έντονα , να ζήσεις σαν να μην υπάρχει αύριο μόνο για να σε χτυπήσει η πραγματικότητα εκεί τέλη Αυγούστου. Πόσο γλυκός ο Αύγουστος, σου θυμίζει πόσο αναγκαίο είναι να σταματάς για λίγο, παγωμένος να μην κάνεις πλάνα , αλλά να είσαι στο παρόν. Να ξεγελάς τον χρόνο μαζί με κάποιον που σε φιλά στο τώρα. Και ξεχνιέσαι εσύ και κάνεις σχέδια και δίνεις υποσχέσεις μέχρι να έρθει ο Σεπτέμβρης, ο μήνας που ήρθε να σε ξυπνήσει απότομα μα εσύ δεν είσαι έτοιμος.

Στην υγειά ενός ατελείωτου καλοκαιριού, στην αγάπη που έρχεται χωρίς προειδοποίηση και στον έρωτα που χαράζεται μέσα σου θυμίζοντας σου πόσο όμορφο είναι να ζεις!