Είμαι μιγάς, είμαι διαφορετικός..

Το να είσαι διαφορετικός στις μέρες μας αποτελεί αποφυγή για τους περισσότερους καθώς ίσως σκέφτονται πως δεν θα ανήκουν κάπου, σε ένα ευρύτερο κοινό, σε μια ομάδα. Έχει αρκετή μοναξιά το να είσαι διαφορετικός, αμφισβητείς την ταυτότητα σου και περνάς από πολλά στάδια αμφιβολίας και απελπισίας. Τι γίνεται όμως όταν υπάρχουν και εκείνοι που γεννιούνται διαφορετικοί( διαφορετικοί με βάση αυτού που πιστεύουμε εμείς ως κοινότυπο) που η φύση τους είναι αλλιώτικη και αυτό είναι και η μαγεία τους. Σαν αυτούς είναι και οι μιγάδες. Μιγάδες αποκαλούνται οι άνθρωποι που έχουν καταγωγή από τουλάχιστον δύο διαφορετικές ανθρώπινες ράτσες. Οι σχέσεις ανθρώπων μεταξύ μιας ράτσας και μιας άλλης, καθώς και η απόκτηση παιδιών που είναι μιγάδες, αποτελούν ίσως την κυριότερη αιτία για τα περιστατικά ρατσιστικής βίας στον κόσμο. Το ιδιαίτερο με τους μιγάδες είναι πως έχουν επιρροές από διαφορετικούς λαούς, διαφορετικά έθιμα και παραδόσεις και συνήθως μιλάν πάνω από δύο γλώσσες. Εμπλέκονται σε πολλές κουλτούρες, μουσικές και είδη φαγητών και δεν μπορούν να αποκαλέσουν σπίτι τους μόνο ένα μέρος.

Αυτή η μίξη φτιάχνει ένα πολύχρωμο κολάζ που τους προσδίδει ένα σφαιρικότερο πεδίο γνώσεων, τους κάνει πιο ανοιχτόμυαλους και φιλελεύθερους και φυσικά πιο ανεκτικούς στην διαφορετικότητα άλλωστε η διαφορετικότητα είναι και η ταυτότητα τους. Έμαθαν να ζουν με σεβασμό προς άλλους λαούς και προς όλους τους τύπους ανθρώπων και μάθανε να βρίσκουν πάντα το όμορφο μέσα στην μοναδικότητα τους. Η ιστορία έχει αποδείξει πως υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι μιγάδες που αριστεύουν στα αθλήματα, στον χώρο της τέχνης και στις επιστήμες. Ακόμη, αυτή η μίξη λαών αποτυπώνεται πολλές φορές σε μια μοναδική ομορφιά. Ίσως η ζωή τους να μην ήταν πάντα εύκολη λόγω του χρώματος του δέρματος τους και το γεγονός ότι μιλάνε δύο και πάνω γλώσσες αλλά εξαιτίας αυτού γίναν και πιο ψυχικά ανθεκτικοί και μάθανε να ξεπερνάνε τις δυσκολίες που ήρθαν στον δρόμο τους.

Μελέτες έχουν δείξει πως όσα παιδιά είναι δίγλωσσα μπορεί να έχουν ανώτερη ικανότητα να επικεντρώνονται σε ένα πράγμα και να αλλάζουν την απόκρισή τους, δείχνοντας εύκολα «γνωστική ευελιξία». Είναι επίσης πιο έμπειρα στην επίλυση ορισμένων ειδών ψυχικών παζλ. Αυτό υποδηλώνει ότι η δίγλωσση εμπειρία βελτιώνει το κέντρο διοίκησης του εγκεφάλου, δίνοντάς του έτσι τη δυνατότητα να σχεδιάζει, να επιλύει προβλήματα και να εκτελεί άλλες ψυχικά απαιτητικές εργασίες.

Σε αρκετές χώρες οι μιγάδες αποτελούν τη μεγαλύτερη πληθυσμιακή ομάδα και αυτό προσθέτει μια πολυδιάστατη πινελιά στον κόσμο μας. Έχουμε να μάθουμε πολλά πράγματα από την συναναστροφή μας με άλλους λαούς και πόσο μάλλον όταν βρίσκουμε πολλούς λαούς μαζεμένους σε έναν άνθρωπο. Μας ανοίγει τους ορίζοντες και μας δείχνει στοιχεία από τον πολιτισμό του. Έτσι γινόμαστε και εμείς κατά κάποιον τρόπο πολίτες του κόσμου και ταξιδεύουμε στις πολύπλευρες πτυχές του μυαλού του. Δυστυχώς από μικροί δεν μαθαίνουμε να αποδεχόμαστε το διαφορετικό και σε κάποιες περιπτώσεις δεν μαθαίνουμε ούτε να συνυπάρχουμε μαζί του. Ένας κόσμος που αγκαλιάζει την ιδιαιτερότητα του καθενός είναι ένας πιο ελεύθερος κόσμος και βασίζεται πάνω στον σεβασμό, την αποδοχή και την αγάπη.