Μια νύχτα στην έρημο…

Μια νύχτα στην έρημο…κάτω από τα αστέρια. Ονειρευόμενη μια άλλη ζωή. Οι ιθαγενείς εδώ μιλάνε για το πόσο σε ηρεμεί η φύση και πόσο σε κάνει να συνδέεσαι με τον κόσμο. Ήταν μαγικά να βρίσκεσαι στη μέση του πουθενά ανάμεσα σε βουνά της ερήμου. Οι καμήλες αράζανε σε κοπάδι και όλα έδεναν μεταξύ τους.

Ένιωσα μοναδικά ξαπλωμένη εκεί πέρα, πιο ήρεμη από ποτέ και γεμάτη εικόνες. Σκέφτηκα πως η ζωή μου με έφερε ως εδώ και πόσο ευγνώμων είμαι που η δίψα μου για περιπέτειες με κάνει να ζω τέτοιες στιγμές. Ήμουν μαζί με την κολλητή μου και μιλούσαμε για παλιά μας όνειρα και για ανθρώπους που πέρασαν από την ζωή μας. Όλα φάνταζαν δυνατά πια , σαν να μπορούσαμε να καταφέρουμε τα πάντα.

Φύσηξε αεράκι και μας σκέπασε η άμμος, βλέπαμε τα αστέρια και ακούγαμε ιστορίες των ιθαγενών μπροστά στη φωτιά. Ξαφνικά κάποιος άρχισε να τραγουδάει παραδοσιακά τραγούδια και έτσι απλά χαθήκαμε σε μια πανδαισία αισθήσεων.
Από μικρή έβλεπα ντοκιμαντέρ για την έρημο και τώρα είμαι εδώ.
Δεν ακούγεται τίποτα στο βαθύ πέπλο της νύχτας, το μόνο που ακούς είναι φωναχτά τις επιθυμίες σου.

Ερωτεύτηκα το Μαρόκο και τους ανθρώπους του, το οργανωμένο χάος που λειτουργούσε άψογα. Τα χρώματα, τα φανάρια, τα χαλιά και οι μυρωδιές σε κερδίζουν απ’την πρώτη στιγμή.
Στην έρημο δεν χρειάζεσαι πολλά, με έναν περίεργο τρόπο έχεις τα πάντα.
Θυμάμαι φάγαμε πρωινό πάνω σε ένα λόφο στην έρημο και μετά πήραμε τις καμήλες μας και ψάξαμε μια όαση. Βρεθήκαμε πάνω σε έναν γκρεμό και κάναμε sandboarding, η αδρεναλίνη ήταν κορυφαία.

Το βράδυ κάναμε ξανά πορεία με τις καμήλες μας μέσα στο σκοτάδι και με έναν τρόπο που ποτέ δεν θα καταλάβω ο οδηγός έβρισκε πάντα τον δρόμο του. Πίστη θα πω. Μας μίλησε για τα συμπεράσματα της ζωής του, πως είχε καταλάβει ότι όταν πιστεύεις και είσαι καλός άνθρωπος όλα έρχονται όπως τα θες.

Σοφά λόγια, από έναν απλό άνθρωπο , αλλά έχω μάθει πως αυτοί οι άνθρωποι είναι που έχουν ζήσει αληθινά και τα βιώματά τους , τους έχουν κάνει έτοιμους για τα πάντα.
Αναπολώ εκείνες τις νύχτες που κοιμήθηκα κάτω απ’τα αστέρια, στο απόλυτο αχανές της νύχτας δίπλα στην φωτιά. Με ζέστανε γλυκά και τα μάτια μου σαν μικρό παιδί θαύμαζαν τα αστέρια.
Σαν όλες οι απαντήσεις να βρισκόντουσαν εκεί.
Αναπολούσα τη ζωή μου και κατάλαβα πως όλες οι επιλογές μου, άσχημες ή σωστές με οδήγησαν εδώ.
Ανυπομονώ να δω που θα με πάει η ζωή μου και τι περιπέτειες ακόμα θα ζήσω…