Στιγμές σαν και αυτές…

Ήταν 16 Δεκεμβρίου, μια μέρα που θα θυμάμαι έντονα.
Πήγα στο καινούριο σπίτι της κολλητής μου να τακτοποιήσουμε τα πράγματα της, τι χαρά ένιωσα όταν χαμογέλασε πλατιά γιατί στολίσαμε ένα μικρό δέντρο που έδωσε μια νότα ζεστασιάς στο σαλόνι. Όταν ανοίξαμε μαζί με τις άλλες φίλες μας τις καρδιές μας και μιλήσαμε για τις οικογένειες μας και για έρωτες παλιούς και καινούριους. Κάτσαμε όλες μαζί κυκλικά και ανταλλάξαμε εμπειρίες που μας διαμόρφωσαν.

Γύρισα στο σπίτι νιώθοντας γεμάτη και χαρούμενη. Και έκατσα στο σαλόνι και μίλησα με τις ώρες με τους γονείς μου για ιστορίες από τα ταξίδια μου και τις περιπέτειες μου , τους μίλησα για μέρη που ερωτεύτηκα και για άτομα που γνώρισα και με άλλαξαν. Μίλησα για έρωτες και μια νοσταλγία με πλημμύρησε , η καρδιά μου άρχισε να χτυπά δυνατά , ο μπαμπάς μου μου εκμυστηρεύτηκε πως όταν ταξίδευα ταξίδευε και αυτός μαζί μου και είδα μια λάμψη στα μάτια του σαν να ηταν ξανά μικρό παιδί . Μεγάλωσε όμως, αλλά είμαι σίγουρη ότι θα κάνει ακόμα πολλά ταξίδια.

Η μαμά μου έπαιζε με τα μαλλιά μου και μου έκανε πλεξούδες όπως όταν ήμουν μικρή. Μια τόσο απλή πράξη αλλά με τόσο μεγάλο νόημα και εκδήλωση αγάπης. Ένιωσα ξανά πόσο ευγνώμων είμαι που έχω αυτούς τους γονείς και τι σημαίνει οικογένεια. Μετά πήγα στο δωμάτιο μου να δω φιλαράκια κάτω από την λάμψη των χριστουγεννιάτικων φωτακιων που έχω κρεμάσει στον τοίχο και κάνουν το δωμάτιο πολύ ζεστό, ο πατέρας μου συνέχισε να βλέπει αθλητικά και η μητέρα μου κλείστηκε στην κουζίνα.

Μικρές στιγμές , φευγαλέες που μοιάζουν ασήμαντες αλλά προσδίδουν τόσο νόημα στην καθημερινότητα μας. Στιγμές σαν και αυτές που αξίζουν πολλά. Είχε ξημερώσει μια μέρα που έμοιαζε σαν όλες τις άλλες αλλά έκρυβε μια μαγεία που ανακάλυψα μετά…ίσως έπρεπε να το έιχα καταλάβει από το χαμόγελο που μου έσκασε αβίαστα ένας περαστικός και την ευγενική κίνηση που μου έκανε να περάσω ένας οδηγός, μου φτιάξανε την διάθεση κατευθείαν.

Σκέφτομαι πως οι καιροί είναι δύσκολοι, ζούμε μια τρομερή πανδημία αλλά ίσως και αυτή να είναι ο λόγος που ερχόμαστε πιο κοντά , ζούμε πιο αληθινά και πιο έντονα.
Να ξυπνάς κάθε μέρα με ένα χαμόγελο και να είσαι ανυπόμονος για το πως θα εξελιχθεί , ποτέ δεν ξέρεις, ίσως και αυτή η μέρα να είναι αλλιώτικη και μοναδική